گزارش‌گران بدون مرز (RSF)، اعتراض خود را به شرایط نگهداری روزنامه‌نگاران زندانی در ایران که برخی از آن‌ها بیمار و در وضعیت نامساعدی به سر می‌برند، اعلام می‌کند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از گزارش‌گران بدون مرز، این نخستین بار نیست که گزارش‌گران بدون مرز با اعلام انزجار از شرایط نگاهداری زندان و وضعیت سلامت آن‌ها نگرانی خود را اعلام کرده است. از این میان در تاریخ ١۴ مارس ٢٠١۵ با ارسال نامه‌ای به زید رعد الحسین، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان خواهان اقدام فوری وی در این باره شده بود.
حسین رونقی ملکی، این وب‌نگار که از تاریخ ٢٨ خرداد ماه ۱۳۹۴ با سپردن یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان در مرخصی استعلاجی بسر می‌برد، با احضاریه و تهدید دادستانی در تاریخ ٣٠ دی ماه ١٣٩۴ با وضعیتی نابسامان به زندان اوین بازگردانده شد. حسین رونقی ملکی که در تاریخ ٢٢ آذر ماه ١٣٨٨ بازداشت و به ١٧ سال زندان محکوم شده است، از بیماری‌های متعدد از این میان، نارسایی کلیوی که منجر به دو بار عمل شده است، رنج می‌برد. وضعیت سلامت وی از سوی پزشکان معالج نگران کننده اعلام شده است. این وب‌نگار با اجرای ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی (تصویب شده در سال ۱۳۹۲) می‌تواند از زندان آزاد شود.
سعید رضوی فقیه، همکار بسیاری از روزنامه‌های اصلاح‌طلب که از تاریخ ۵ اسفند ۱۳۹۲ در زندان به سر می‌برد. این روزنامه‌نگار را شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران پنج ماه پس از پایان حبس یک سال زندان خود، به اتهام‌هایی چون «توهین به علی خامنه‌ای، تبلیغ علیه نظام و توهین به نمایندگان مجلس خبرگان» به سه سال نیم زندان محکوم کرد. در تاریخ ۲۲ دی ماه ۱۳۹۳، وی پس از ما‌ه‌ها تحمل درد و انتظار برای جراحی قلب به بیمارستان امام خمینی تهران منتقل و مورد جراحی قرار گرفت، پس از جراحی و در دوره نقاهت‌اش به تخت زنجیر شده بود، که در پی آزارهای نگهبان‌های مراقب، مجبور شد به زندان رجایی شهر بازگردد. وضعیت سلامت وی نگران کننده است. بردارش اخیراً اعلام کرده است که «اگر اتفاقی برای سعید بیفتد در نگاه من قتل عمد است و کاملاً مشخص است مسئولیت مرگ او با چه کسانی است.»
نرگس محمدی، روزنامه‌نگار و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر، در ١٣ اردی‌بهشت ١٣٩۴ برای سپری کردن حکم شش ساله‌ای بازداشت و روانه زندان اوین شد. وی نیز در زندان از حق دسترسی به درمان ضروری محروم است. در روزهای اخیر همسرش تقی رحمانی اعلام کرده است که «اخلال در دادن دارو‌ها چه عمدی و چه غیر عمدی باشد، برای بیماری خانم محمدی خطرناک است، چرا که می‌تواند به معلول شدن این زندانی منجر شود.» نرگس محمدی در اواخر مهرماه در حالی که دستانش به تخت دستبند شده بودند در بیمارستانی در تهران بستری، ولی ده روز بعد بر خلاف نظر پزشکان معالج‌اش به زندان بازگرداننده شد. وی همچنان از حق تماس تلفنی با فرزندان و همسرش که در تبعید و در فرانسه بسر می‌برند، محروم است. جلسه محاکمه نرگس محمدی که قرار بود در تاریخ ١٩ دی ماه برگزار شود برای سومین بار برگزار نشد.
رؤیا صابری‌نژاد نوبخت، وب‌نگار دارای تابعیت دوگانهٔ ایرانی – بریتانیایی، به ۵ سال زندان محکوم شده است و از مهرماه ١٣٩٢ در زندان بسر می‌برد. در تاریخ١۶ آذر ١٣٩۴ و در پی عارضه‌ای عصبی بیهوش که با کمک همبندانش در بند زنان زندان اوین به بهداری اوین منتقل می‌شود. پزشک زندان با تزریق آرامبخشی وی را مرخص می‌کند. در روزهای بعد وی چندین بار دچار تشنج می‌شود، به گفته متخصص مغز و اعصاب، علت تشنج احتمالا تزریق اشتباه آرامبخش در بهداری اوین است. اما برای تشخیص قطعی و درمان وی باید به بیمارستانی در بیرون از زندان اعزام شود. امری که مسئولان زندان اوین از آن ممانعت می‌کنند.
رضا معینی مسوول دفتر ایران و افغانستان سازمان در این باره اعلام کرد «مواد ١٠٢ و ١٠٣آیین نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور که «برای نگهداری مته‌مان تحت قرار و محکومان به حبس» در «کلیه امور زندان‌ها» قابل اجراست و مسئولان زندان را مکلف به تامین احتیاج‌های درمانی و بهداشتی محکومان کرده است. بنا بر میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی که ایران یکی از امضا کنندگان آن است، محروم کردن از درمان پزشکی می‌تواند نقض ممنوعیت شکنجه و رفتار ظالمانه، غیر انسانی و یا تحقیر آمیز محسوب شود.»
