«محمود معصومی» به همراه چند تن دیگر از فعالان مدنی روز پنجشنبه ۲۳ اردیبهشت‌ماه، در جریان تجمع هواداران عرفان حلقه، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او پس از گذشت یازده روز بدون تفهیم اتهام همچنان در بازداشت به سر می‌برد. مادر محمود معصومی می‌گوید که «کلیه‌ی بازداشت‌شدگان در روز پنجشنبه آزاد شده‌اند، اما پسر من همچنان در بازداشت به سر می‌برد و ما در بی‌خبری کامل از او هستیم.»
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از سحام، از خانم «فاطمه» مادر محمود معصومی می‌خواهم که درباره نحوه دستگیری پسرش شرح دهد: «روز پنجشنبه ۲۳ اردیبهشت به همراه تعدادی از دوستانش در خیابان گاندی در تجمعی که در میدان ونک انجام شده بود، توسط مأموران امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. پس از مراجعه جهت پیگیری وضعیت پسرم متوجه شدیم پسرم پس از بازداشت به زندان فشافویه قم منتقل گردیده است. متأسفانه دادسرای شهید مقدس اوین هیچ توضیحی مبنی بر دلیل بازداشت پسرم نمی‌دهد و ما از شرایط فعلی وی بی‌خبر هستیم. در ضمن تا جایی که ما با خبر شده‌ایم کلیه‌ی بازداشت‌شدگان روز پنجشنبه آزاد شده‌اند اما پسر من همچنان در بازداشت و ما در بی‌خبری کامل از وی هستیم.»
«فاطمه» مادر محمود معصومی درباره انتقال پسرش به بند الف زندان اوین می‌گوید: «دو روز پس از بازداشت پسرم در اولین مراجعه ما به دادسرای اوین بازپرس پرونده اعلام کرد جهت آزادی پسرم با فیش حقوقی ۳۰ میلیون تومانی مراجعه کنیم که متأسفانه پس از تهیه فیش حقوقی و مراجعه مجدد جهت آزادی پسرم با قرار کفالت وی مخالفت شد و پسرم روز چهارشنبه یعنی شش روز پس از بازداشت از زندان فشافویه قم تحویل سپاه و به بند دو الف در زندان اوین منتقل گردید.»
وی اظهار کرد: «روز چهارشنبه درحالی‌که جهت پیگیری وضعیت پسرم به دادسرای اوین مراجعه کرده بودم، شخص ناشناسی که احتمالاً از مأموران سپاه بوده، در تماسی تلفنی به ما اعلام نمود که سریعاً خود را به منزل پسرم برسانیم. پسر من دانشجو و ساکن تهران می‌باشد. پس از مراجعه به منزل پسرم متوجه شدیم که مأموران پیش از رسیدن ما به همراه پسرم که با «دستبند» و «پابند» به زنجیر کشیده شده بود، از طریق صاحب‌خانه وارد منزل شده و در حین تفتیش منزل توسط آنان ما نیز وارد خانه شدیم. مأموران حدود هفت یا هشت مرد بودند که در حال تفتیش و جمع‌آوری لوازم پسرم بودند و یک خانم که پس از ورود ما مشغول تفتیش لوازم شخصی و کیف من شد، درحالی‌که لزومی به تفتیش لوازم شخصی من وجود نداشت. تیم تفتیش منزل با «رفتاری تند» اقدام به ضبط گوشی‌های تلفن همراه ما نمودند.»
مادر محمود معصومی که از بیماری سخت رنج می‌برد و برای اقامت چندروزه در تهران برای پیگیری وضعیت نامعلوم پسرش از دوستان و آشنایان پول قرض کرده، با ابراز نگرانی از وضعیت پسرش می‌گوید: «در این چند روز که از بازداشت پسرم با خبر شدیم و از شهرستان به تهران آمدیم، چندین بار به دادسرای اوین مراجعه کردیم اما هنوز هیچ خبری از شرایط پسرم نداریم. هیچ توضیحی به ما درباره‌ی اینکه چرا پسرم بازداشت‌شده، نداده‌اند و نمی‌دانیم چرا باوجود صادر شدن قرار وثیقه، همچنان پسرم در بازداشت به سر می‌برد و اصلاً دلیل انتقالش از زندان قم به بند دو الف سپاه را هم نمی‌دانیم.»
وی می‌گوید: اصلاً نمی‌دانم چرا پسرم توسط پلیس امنیت بازداشت‌شده و پس از چند روز به اطلاعات سپاه تحویل داده شد. پسرم در تهران دانشجوی ترم دو رشته «هوافضا» در دانشگاه «هواپیمایی ساها» می‌باشد.»
از «فاطمه» مادر محمود معصومی درباره موضوع تجمع روز پنجشنبه ۲۳ اردیبهشت‌ماه پرسیدم و اینکه چرا پسرش در آن تجمع شرکت کرده بود. او می‌گوید: شاگردان استاد طاهری در حمایت از ایشان در میدان ونک خیابان گاندی تجمع کرده بودند که پسر من پیش از شروع تجمع در حال گذر از آن حوالی توسط مأمورین بازداشت شد. آنچه مشخص است هنوز هیچ تجمعی شکل نگرفته بود و پیش از هرگونه اجتماعی پسرم بازداشت گردید و در حال حاضر باوجود اینکه از پسرم هیچ عمل مجرمانه‌ای سر نزده، اما همچنان ما از وی بی‌خبریم و با اینکه در همین چند روز باوجود بیماری و مشکلات جسمی زیادی که من و پدرش داشتیم به تهران آمدیم و چندین مرتبه به دادسرا مراجعه کردیم، اما هنوز هیچ خبری از وی نداریم و حتی از زنده‌بودن و سلامت وی نیز بی‌خبریم.»
تنها تقاضای مادر محمود معصومی، «بازگشت هر چه سریع‌تر پسرش در صحت کامل» است.
او از روز هجوم مأموران به منزل پسرش برای تفتیش وسایل می‌گوید: «مأموران امنیتی روزی که منزل پسرم را تفتیش می‌کردند در پاسخ به بی‌تابی من و پدرش گفته بودند که پسرت کاری نکرده و طی چند روز آینده آزاد می‌شود. اما با اینکه بازداشتی‌هایی که به همراه وی بوده‌اند آزادشده‌اند، اما همچنان پسرم در بند است و هیچ خبری از سلامت او ندارم. هر بار که به دادسرا مراجعه کردیم تقاضای ملاقات با بازپرس پرونده پسرم را داشتم که هر بار هم بی‌دلیل از ورود ما به دادسرا و ملاقات با ایشان ممانعت به عمل آمد و هیچ پاسخی به ما داده نشده است.»
از خانم معصومی می‌خواهم درخواست خود را با مسئولین در میان بگذارد. او ضمن تأکید بر بی‌گناهی پسرش اظهار کرد: «از مسئولین می‌خواهم به من که مادر هستم و باوجود بیماری‌های زیاد از شهرستان آمده‌ام و نگران فرزندم هستم، دست‌کم پاسخی داده شود و به نحوی از سلامت و زنده‌بودن پسرم آگاه شوم. از نگرانی در مرز سکته هستم و این حق هیچ مادری نیست که از فرزندش بی‌خبر بماند. اگر پسر من مرتکب اتهامی است، من نیز به‌عنوان مادر حق‌دارم از شرایط او با خبر باشم. پسرم هیچ‌گونه عمل مجرمانه‌ای انجام نداده و هیچ مدرکی مبنی بر انجام عمل مجرمانه از وی وجود ندارد. اما مأموران اطلاعات سپاه در روز تفتیش منزل، پسر ۲۱ ساله‌ام را با دستبند و پابند به زنجیر کشیدند و به منزل آوردند و در مقابل چشمان من و پدرش پس از تفتیش منزل، وی را با همان حالت به همراه تعداد زیادی از کتاب‌ها و همه لوازم شخصی‌اش بردند. هم‌چنین کارت ملی و کلیه مدارک شناسایی پسرم را نیز ضبط کردند و به ما قول دادند که هر چه زودتر ما را از وضعیت «محمود» با خبر می‌کنند، اما هنوز تا این لحظه هیچ تماسی از پسرم نداشته‌ایم.»
او در ادامه خواستار اطمینان از سلامتی پسرش شد و اظهار کرد: «من از مسئولین می‌خواهم که پسرم را به من نشان بدهند. جرم پسرم را بگویند. پسرم در سن ۲۱ سالگی چه عمل مجرمانه‌ای انجام داده که ما مستحق بی‌خبری از وی هستیم و دغدغه‌ی این را دارم که امروز چه برخوردی با او دارند. نمی‌دانم آیا پسرم زنده است یا خیر؟ نمی‌دانم پسرم شکنجه می‌شود یا نه؟ مأموران در پاسخ من که پرسیده بودم پسرم چه کرده که امروز به زنجیر کشیده شده، گفتند از او مدرک داریم و در جواب اینکه چه مدرکی دارند تنها به گوشی موبایل او اشاره کردند. مأموران اطلاعات سپاه باید بدانند که من یک مادر هستم و در هر حال باید از سلامت و زنده بودن پسرم با خبر باشم. قطعاً خودشان هم فرزند دارند. خانواده‌دارند و باید شرایط جسمی و روحی خانواده‌ها را نیز در نظر بگیرند. پسر من بی‌گناه است و از مسئولین می‌خواهم هر چه سریع‌تر همان‌طور که خودشان گفته‌اند، پسرم را آزاد کنند.»
