در چند سال گذشته با خشک شدن تالاب هورالعظیم شاهد افزایش کانون ریزگردهای داخلی و بروز مشکلات بی شمار برای شهروندان نیز هستیم.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از هورنیوز، در چند سال گذشته بحث احیای دوباره تالاب هورالعظیم به یکی از دغدغه های اصلی دوستداران محیط زیست تبدیل شده است چراکه این تالاب نقش کلیدی در اقتصاد ساکنان بومی داشته و یکی از زیستگاه های اصلی پرندگان نیز شناخته می شود.
جدا از این، در چند سال گذشته با خشک شدن تالاب هورالعظیم شاهد افزایش کانون ریزگردهای داخلی و بروز مشکلات بی شمار برای شهروندان نیز هستیم.
تمام این دلایل سبب شد تا رسانه ها، مردم و فعالان محیط زیست خواستار احیای این تالاب باشند. چندی پیش بود که مسئولان از آبگیری ۶۰درصدی این تالاب خبر دادند.
معصومه ابتکار نیز هفته گذشته در گفت‌وگوی زنده در برنامه تلویزیونی شبکه سه سیما، خشکی تالاب هورالعظیم را شانتاژ رسانه‌ای عنوان کرد و گفت: با تلاشهای صورت گرفته، هورالعظیم تا حدود زیادی احیا و ۶۲ درصد آن آبگیری شده است. حتی اخیرا هیئتی متشکل از نمایندگان مجلس هم برای بررسی این ادعا عازم منطقه شده و آبگیری ۶۲ درصدی هورالعظیم را تایید کردند.
پس از این ادعا بود که موجی از انتقادات از سوی نمایندگان خوزستان ایجاد شد.چراکه گفته می شود مجموعه اقدامات صورت گرفته نه تنها نتوانسته به اهداف مطلوب دست یابد، بلکه خسارت های دیگری را نیز متوجه این زیستگاه کرده است.
قاسم ساعدی نمایندهٔ حوزهٔ انتخابیهٔ دشت آزادگان این اظهارنظرها را نوعی دروغ دانست و توضیح داد: نمایندگان خانم ابتکار پس از بازدید از تالاب، ضمن ابراز شرمساری از مردم استان اقرار کردند که اطلاعات نادرست در اختیارشان قرار گرفته بوده است.
ساعدی با اشاره به اینکه تکرار این دروغ‌ها را از یک مقام عالی‌رتبه دولت نمی‌توانیم بپذیریم، افزود: اندک آبی که در این تالاب وجود دارد حاصل روانه کردن پساب مزارع نیشکر است.
گفته می شود زه‌آب نیشکر آنقدر هدایت الکترونیکی و شوری بالایی دارد که هیچ گونه آبزی و هیچ جلبک و گیاه آب شیرین و شوری نمی‌تواند در این آب زنده بماند. به عبارتی یک آب کاملاً آلوده است و به درد هیچ نوع فعالیتی نمی‌خورد.
در این باره ناصر عبیات، یکی از فعالین محیط زیست استان خوزستان در رابطه اظهارات مسئولان ارشد سازمان حفاظت محیط زیست در احیای تالاب، به «تسنیم» گفت: سرریز شدن معجون کشنده‌ای متشکل از پساب مملو از نمک، املاح، کودهای شیمیایی، آلودگی‌های کشاورزی، فاضلاب و همچنین آلودگی‌های نفتی که به این تالاب نیمه جان ریخته می‌شود، قطعاً فاجعه‌ای به مراتب ناگوارتر از خشک شدن تالاب را برای این منطقه به همراه خواهد آورد.
