بهنام موسیوند، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج، با نگارش نامه ای برای آرش صادقی، حمایت خود را از اعتصاب غدای این زندانی سیاسی اعلام داشته است.
متن این نامه که برای انتشار در اختیار تارنگار حقوق بشر در ایران قرار گرفته است، در پی می آید:
برای آرش صادقی و جوانی پر پر شده اش…
حرف و سخنم با توست که این روزها پاکپازی در عرصه ی عشق را به نهایت رسانده ای و جانت را شمع گونه به قربانگاه یار برده ای.
برادر بی قرارم، رفیق روزهای تلخ و شیرینم، یگانه همراه روزهای بی کسی در مبارزه ام؛ بیش از این نمی توانم شاهد ذره ذره آب شدنت باشم و دور از تو نظر در غذا اندازم و شرم نکنم…
آرش کماندار، بی ادعا ترین مدعی عرصه مبارزه ی شرافتمندانه، نماد مظلومیت یک نسل، تو که از جان و عشق و آبرو در راه آزادی مردم ستم دیده دریغ نکردی، به شرافتمان سوگند از امروز تا لحظه ای که در اعتصاب باشی و به خواسته ات برسی، لب بر هر چیز جز چند جرعه ای آب می بندم ؛ و اگردر این راه اتفاقی برایت بیافتد من نیز به دادخواهیت تا دم مرگ دست از اعتصاب غذا نخواهم کشید.
اما اینجا روی سخنم با دستگاه امنیتی و قضایی، ابلیس پیروز مستی است که سور عزای مارا بر سفره نشته و تو را به اینجا کشانده:
منتظر ایستاده اید تا او نیز همچون همدستانتان برایتان عجز و لابه کند؟!!
دریغ که حریفتان را نشناخته اید…!
ما از دیار آنانیم که حرمت آخ گفتن را بر دلتان می گذارند…
و اما تو که حاکم بر این دستگاه ظلم و سرکوب هستی:
باش تا نفرین دوزخ از تو چه سازد
که مادران سیاه پوش- داغداران زیباترین فرزندان آفتاب و باد- هنوز از سجاده ها سر برنگرفته اند!
بهنام موسیوند
زندان رجایی شهر
۱۳ آذر ۱۳۹۵
