دادگاه انقلاب مهاباد برای سه فعال مدنی مهابادی جمعا حکم ۱۳ ماه و نیم حبس صادر کرده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، سه فعال مدنی مهابادی به نام‌های کبری خالندی، مصطفی ابوبکری و پویا عادلخانی از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب مهاباد به ریاست قاضی جواد غلامی به اتهام انتشار فراخوان تلگرامی برای برگزاری تجمع اعتراضی به کشتار کولبران، مجموعا به ۱۳ ماه و نیم حبس محکوم شده‌اند.
یک منبع مطلع در خصوص حکم صادر شده به شبکه حقوق بشر کردستان گفت: «بر اساس این حکم کبری خالندی به دو ماه و نیم حبس، مصطفی ابوبکری به ۹ ماه حبس و پویا عادلخانی به دو ماه حبس محکوم شده‌اند.»
این منبع در ادامه اظهار داشت: «این سه فعال مدنی در ۱۹ شهریورماه امسال در میدان “چوار چرای” مهاباد از سوی نیروهای پلیس اطلاعات و امنیت عمومی نیروهای انتظامی مهاباد بازداشت و بعد از یک شب نگهداری در بازداشتگاه اداره آگاهی مهاباد به زندان این شهر منتقل شدند. این نیروها بعدا به منازل این افراد مراجعه کرده و ضمن بازرسی منازلشان، تعدادی از وسایل شخصی آنان را ضبط کرده بودند.»
منبع در پایان افزود: «بعد از ۷ روز بازداشت و بازجویی، این سه فعال مدنی با تودیع وثیقه پنجاه میلیون تومانی از زندان این شهر آزاد شدند و روز ۱۹ مهرماه جلسه دادگاهی آنان در شعبه یک دادگاه انقلاب مهاباد برگزار شد.»
روز دوشنبه ۱۳ شهریورماه امسال، قتل دو کولبر در یکی از مناطق مرزی بانه با اعتراضات گسترده مردم در بانه مواجه شد و روزهای بعد این اعتراضات به شهرهای سنندج، مهاباد و کرمانشاه گسترش پیدا کرد. در جریان برگزاری این اعتراضات دهها شهروند معترض در شهرهای مختلف بازداشت شدند.
سه استان کردستان، کرمانشاه و آذربایجان غربی در نوار مرزی ایران با عراق و ترکیه محل اصلی فعالیت کولبرهاست. کولبری یکی از خطرناکترین شغل ها به حساب می‌آید چوناز نظر دولت انتقال کالاها توسط کولبران قاچاق محسوب می‌شود اما کولبران نه صاحب کالا هستند، و نه در سود واردات یا صادرات آن شریک‌اند. آنها کارگران روزمزدی هستند که تنها به ازای دستمزدی که می‌گیرند اقدام به حمل کالا بر روی دوش خود می‌کنند.
شلیک مرزبانان به کولبران، انفجار مین، پرت شدن از کوه، بهمن و یخبندان، سیل و سایر حوادث طبیعی از جمله خطراتی است که کولبران را تهدید می‌کند. آنها برای پنهان شدن از دید ماموران ماموران مرزی و دوری از تیراندازی ماموران، مجبورند به مسیرهای صعب العبورتری چون با عبور از سیم‌های خاردار و میدان مین، ارتفاعات صعب‌العبور و پرتگاه‌هایی روی بیاورند که خطرناک است و البته دسترسی نیروهای امدادی نیز در مواقع لزوم به چنین مسیرهایی سخت و گاه غیرممکن است و این موضوع احتمال مرگ و مصدومیت شدید کولبران را افزایش می‌دهد.
