علی موسینژاد فرکوش، زندانی سیاسی، که دوران ۵سال محکومیت خود را در زندان رجائیشهر کرج سپری میکند، از بیست روز پیش، در اعتراض به عدم موافقت با اعزام به مرخصی استعلاجی دست به اعتصاب غذا زده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، مهدی مسکیننواز، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجائیشهر کرج، در حمایت از همبندیاش، علی موسینژاد فرکوش، نامهای از داخل زندان منتشر کرده که متن کامل آن در ادامه میآید:
«مرگ تحمیلی؛ از محمدعلی تا سیدعلی؛ فرق فرخزاد با فرکوش
در دهمین روز از اعتصاب علی موسینژاد فرکوش، جمعی از همبندیان ایشان در سالن ۱۰ با ارسال نامهای به اللهکرم عزیزی، ریاست زندان رجائیشهر، درخصوص وضعیت و شرایط جسمانی ایشان، هشدار داده و خواستار رسیدگی به مطالبه به حقش شدند، که تاکنون هیچ اقدام و ترتیب اثری از جانب مقامات قضائی و تصمیمگیرندگان شاهد نبودیم. این در حالیاست که طی روزهای گذشته گزارشی در رسانههای داخلی پخش و پوشش داده شد مبنی بر بازدید و رسیدگی به وضعیت و مطالبات زندانیان توسط رئیس جدید قوه قضائیه، که همچون گذشته، نمایشی دیگر از ظاهرسازی قانون و عدالت اسلامی را یدک میکشد. اما آنچه که مشخص است هرچه به این گولوارگی کورکورانه و همیشگی بپردازد، بیشتر از گذشته جنبههای خشونت و خلق و خوی فریبکاری و آزارگونه درونی خود را هویدا و برملا میسازد.
بنابراین از شما مردم جان به لب آمده از استبداد و قساوت پیدرپیِ گروهِ اندکِ دیگرستیز، که تمام قدرت را در پنجه خود گرفته تا هر صدای غیرخودی را چنگ زند و هر کنش مدنی را با واکنش جنگی پاسخ دهد، که چکیدهای از چهار دهه گذشته را چهار سال ۹۶ تاکنون با سرکوب و ارعاب و اعدام، از خوزستان تا سیستان و تهران، در رزم و گلوله، رمز بقای خود قرار داده، که اگر کفایت نکند و نشکنند، دستور کار فرهنگیتری روی میز است، و آن متلاشی ساختن خانه و خانواده و زندانیان سیاسی که تحت اطاعت محض از اتوریته مذهبی، فرزندکشی را فضیلت قابل ستایش میپندارند، حذف منتقد، معترض و مخالف که جای خود دارد، شکستن یا حذف شدن از اجتماع یا زندگی و حبسهای طولانی به منظور حفظ نظام از اوجب واجباتش است. و حکومت اسلامی خون میخواهد تا جان بگیرد، پس جان میستاند، خواه متهم باشد، خواه خانواده، خواه همراه، خواه خبرنگار، خواه کارگر، خواه وکیل، آنکه را خوشش نیاید توفیری نمیکند و این تاریخ است که مینگارد شباهتها را؛ خواه محمدعلی باشد یا سید علی، هردو رفتار و خلق و خویی مشابه با عدالت و دادخواهی داشتند. یکی خانه ملت را به توپ بست و دیگری صدای ملت را به گلوله. یکی در باغ شاه پرچمداران مشروطه را چون ملکالمتکلمین تا میرزا جهانگیرخان را سلاخی کرد، دیگری ندا آقاسلطانها تا علیرضا شیرمحمدها را در میدان انقلاب یا ارازلگاه تهران بزرگ به خون نشاند، تا چشم مادران رنجکشیده را به داغ فراغ بخشکاند، غافل از اینکه جنبش دادخواهِ مادران، خواهران، برادران، پدران و فرزندان خاوران تا لعنتآبادها و عملیاتهای فریب، درد شکلگیری جمهوری خمینیسم از درد شکلگیری جمهوری خمینی است، نخشکیده و میجوشد تا روزی که بخروشد و به قول شاعر آزادیخواه مشروطیت، میرزاده عشقی:
“در همین گهواره خفته نطفه آیندگان/ نطفه این مردگانی را که بیمی زندگان
از همین گهواره، تا چندی دگر فرزند چند/ سر برارد سربهسر ایران از ایشان سربلند
بعد از این اقبال ایران را دگر افسوس نیست/ لکهای در سرنوشت کشور سیروس نیست”
در پایان؛ بسیار فراوانند قربانعلی فرخزادها و علی موسینژاد فرکوشها، که یکی بر اختلاس و فساد میچربد و دیگری به اختلاس و فساد مینالد؛ اما او در بازداشت مرخص میشود و این با اعتصاب هم شنیده نمیشود.
مهدی مسکین نواز، زندان رجائیشهر کرج
پنجشنبه ۱۴مردادماه ۱۴۰۰ »
گفتنی است علی موسینژاد فرکوش، در دیماه ۱۳۹۷ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از مدتی توسط دادگاه انقلاب تهران به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام»، به ۵سال حبس تعزیری محکوم شد. این زندانی سیاسی که از آذرماه ۱۳۹۹ دوران حبس خود را در زندان رجائیشهر کرج سپری میکند، مبتلا به بیماریهای فتق هیاتال و نارسایی دیورتیکل در رودهی بزرگ است. آقای موسینژاد از مدتها قبل درخواست استفاده از مرخصی درمانی داشته که تاکنون با این درخواست وی موافقت نشده است.