فقر غذایی ۹ دهک درآمدی خانوارهای روستایی ایران را تهدید می‌کند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از زمانه، نتایج یک تحقیق که توسط مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی انجام شده، نشان می‌دهد که تنها یک دهک خانوارهای روستایی در منطقه امن غذایی قرار دارد.
این گزارش نشان می‌دهد که وضعیت معیشت روستائیان از سال ۹۱ به بعد دشوارتر از قبل شده است. به گونه‌ای که میزان درآمد روزانه دهک نخست ۵هزار و ۸۰۰ تومان و درآمد ماهیانه یک خانوار حدود ۳۵۰ هزار تومان بوده است.
بر این مبنا، درآمد خانوارهای شهری در فاصله سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۰، معادل ۱.۹درصد درآمد خانوارهای روستایی است که بیانگر ۹۰ درصد درآمد بیشتر هر فرد شهری به نسبت هر فرد ساکن روستا است.
برپایه گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس درآمد دهک دهم خانوارهای روستایی در بهترین حالت معادل درآمد دهک هفتم خانوارهای شهری است و ۹ دهک خانوارهای روستایی به توزیع سبد غذایی نیازمند هستند.
همچنین ۷۰ درصد سرپرست خانوارهای روستایی فاقد شغل و منبع درآمدی هستند. میزان بیکاری در دهک دوم حدود ۴۰ درصد، دهک سوم ۲۷ درصد و دهک چهارم ۲۲ درصد اعلام شده است.
پژوهشگران کاهش درآمد و اشتغال در بخش کشاورزی را یکی از عوامل مهم در افزایش شکاف درآمد و هزینه و بیکاری در روستاها دانسته و اعلام کرده‌اند که سهم کشاورزی در تامین هزینه خانوارها ۱۶ درصد کاهش داشته است.
ابوالفضل رضوی معاون توسعه روستایی و مناطق محروم ریاست جمهوری ایران شامگاه پنجشنبه ۲۵ شهریور در یک برنامه تلویزیونی نتایج این گزارش را تائید کرد و گفت که توان اقتصادی روستائیان کاهش یافته است.
رضوی سرانه مصرف گوشت در خانوارهای روستایی را یک کیلو و ۶۰۰ گرم اعلام کرد که نزدیک به بیست برابر کمتر از میانگین سرانه کشوری است.سرانه مصرف گوشت در ایران ۱۸.۸ کیلوگرم اعلام شده است.
نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد که سرانه مصرف ماهی و لبنیات خانوارهای روستایی به ترتیب ۳۸ و ۲۵ درصد کمتر از خانوارهای شهری است.
به گفته رضوی این وضعیت افزایش مهاجرت روستائیان به شهرها را به دنبال داشته است. به گونه‌ای که جمعیت روستایی ایران در دهه گذشته شش درصد کاهش یافته است.
