کمیته بازداشت‌های خودسرانه سازمان ملل روز پنجشنبه خواستار آزادی فوری نازنین زاغری راتکلیف و پرداخت غرامت به او شد. ریچارد راتکلیف، همسر خانم زاغری ضمن استقبال از حکم این کمیته، آن را بسیار مهم توصیف کرد و از دولت بریتانیا خواست اقدامات برای آزادی همسرش را افزایش دهد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از یورونیوز، ریچارد راتکلیف در یک کنفرانس خبری در لندن با انتقاد از کم‌کاری دولت بریتانیا گفت: «حکومت ایران می‌خواهد از بازداشت همسرم به عنوان یک گروگان سیاسی استفاده کند… به نظر می‌رسد بازداشت او بهانه‌ای برای یک دعوای سیاسی است. به اعتقاد من دولت بریتانیا می‌کوشد به این دعوا پاسخ ندهد و بین جناح حکومت ایران که طرفدار روابط عادی سیاسی و جناح دیگری که می‌خواهد از عادی‌سازی روابط جلوگیری کند، گیر کرده است. سکوت دولت بریتانیا کاملا آشکار است.»
آقای راتکلیف گفت روز سه‌شنبه با همسرش صحبت کرده و او عصبانیت خود را از نحوه برخورد دولت بریتانیا ابراز کرده است. خانم زاغری به همسرش گفته است جای تعجب دارد که دولت کانادا توانسته است هما هودفر هم‌سلولی او را آزاد کند ولی او هنوز زندانی است.
کمیته بازداشت‌های خودسرانه سازمان ملل متحد روز پنجشنبه ۲۲ مهر‌ماه در بیانیه‌ای اعلام کرد دستگیری و زندانی کردن خانم زاغری ناقض چندین اصل کنوانسیون بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و منشور جهانی حقوق بشر است.
این کمیته در بیانیه خود گفت: «با در نظر گرفتن تمام جوانب این پرونده و به خصوص خطر آسیب‌های جسمی و روحی برای خانم زاغری و سلامت فرزندش، کمیته معتقد است که روش درست برخورد با این پرونده آزادی بلادرنگ او است.»
نازنین زاغری، کارمند بنیاد توماس رویترز از سوم آوریل (پانزدهم فروردین‌ماه ۱۳۹۵) هنگام خروج از ایران به همراه گابریلا فرزند ۲۲ ماهه خود در فرودگاه امام خمینی تهران بازداشت شد. سپاه پاسداران استان کرمان دو ماه پس از این بازداشت اعلام کرد که نازنین زاغری به اتهام «مشارکت در پروژه‌های براندازی» دستگیر و به کرمان منتقل شده است. پاسپورت بریتانیایی گابریلا دختر خانم زاغری که متولد بریتانیاست نیز ضبط شده و او نمی‌تواند از ایران خارج شود و والدین خانم زاغری از او نگهداری می‌کنند.
در جریان دیدار حسن روحانی و ترزا می در حاشیه اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، نخست‌وزیر بریتانیا نسبت به وضعیت نازنین زاغری ابراز نگرانی کرده بود.
