زینب جلالیان در دهمین سال حبس خود به دلیل فشار های وزارت اطلاعات از حق مرخصی و حق درمان محروم مانده و نیروهای امنیتی با جعل اسناد و انتشار اخبار کذب وضعیت پرونده وی را تعلیق کرده‌اند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، زینب جلالیان پس از سپری کردن ۱۰ سال حبس همچنان تحت فشار وزارت اطلاعات قرار دارد و به دلیل کارشکنی نیروهای امنیتی رسیدگی به پرونده وی و بازبینی آن صورت نمی گیرد.
در سال گذشته فردی را به نام مصطفی مولودی خود را وکیل زینب جلالیان معرفی کرد و در یک مصاحبه با سایتی وابسته به وزارت اطلاعات برخی اقدامات ایشان را به شکل مشکوکی زیر سوال برد؛ هدف از این اقدام انتشار اخبار کذب در خصوص این زندانی امنیتی بود.
زینب جلالیان پس از پخش شدن این مصاحبه در پیامی از زندان اعلام کرد که امیرسالار داوودی و دکتر محمد شریف تنها وکیلان او هستند.
پس از آن سایت انجمن بی‌تاوان که یکی از سایت‌های محلی وابسته به وزارت اطلاعات است، با یک وکالت نامه جعلی ادعا کرد که مصطفی مولودی ساکن شهر خوی رسما وکالت این زندانی امنیتی را بر عهده گرفته است؛ این در حالی است که چندین تن از وکلای شهر خوی از وجود چنین وکیلی ابراز بی‌اطلاعی کردند.
وزارت اطلاعات در موارد دیگری نیز به جعل اسناد در خصوص زینب جلالیان پرداخته است.
چندی پیش در یک مستند که در شبکه «پرس تی وی» پخش شد، نامه هایی جعلی از پزشکان و بهداری زندان منتشر گشت که خبر از اعزام زینب جلالیان به بیمارستان و رسیدگی پزشکی به وی می داد؛ این در حالی است تا کنون اقدام جدی در خصوص وضعیت بیماری این زندانی امنیتی صورت نگرفته است.
اعزام های درمانی زینب جلالیان نیز بر خلاف آنچه که در قوانین سازمان زندان ها اعلام شد، تحت نظر وزارت اطلاعات صورت می گیرد.
طی چند سال گذشته ماموران وزارت اطلاعات شرط اعزام وی را شرکت در مصاحبه تلویزیونی اعلام کردند؛ تنها در آخرین مورد تایید پزشکی قانونی این زندانی امنیتی را با دستبند و پابند جهت درمان به بیمارستان انتقال دادند.
امیرسالار داوودی، وکیل زینب جلالیان که هم اکنون در زندان اوین محبوس است، مهرماه ۱۳۹۵ درباره وضعیت بیماری چشم‌های موکلش گفته بود: «زینب از دو ناحیه چشم و وضعیت عمومی به نوعی رنج می‌برد و مبتلا به یک بیماری است به اسم ناخونک که عبارت است از گوشت اضافه‌ای که در سفیدی چشم ایجاد می‌شود در نتیجه آلودگی و دو روش درمانی دارد براساس آنچه که من شخصا پی‌گیری کرده‌ام یک روش، درمان قطعی است که بحث عمل جراحی است که باید گوشت اضافی برداشته شود و ریشه‌اش از بین برود و دوم درمان مقطعی است. که صرفا کنترل کننده بیماری است و به نوعی از رشد بیماری جلوگیری می‌کند از طریق شستشو دادن چشم از طریق اشک مصنوعی و تمیز نگه داشتن چشم و کمتر کار کشیدن از چشم که این روش هم مستلزم این است که دائما و مرتبا اشک مصنوعی در اختیارش قرار دهند.»
شایان ذکر است، مأموران وزارت اطلاعات بارها قرار ملاقات زینب جلالیان با خانواده‌اش را نیز لغو کرده‌اند؛ در زمستان ۹۷ بیش از سه ماه این زندانی امنیتی از ملاقات خانواده اش محروم بوده است.
در آذرماه سال گذشته نیز وسایل شخصی این زندانی امنیتی بدون هیچ توضیحی از سوی مأموران ضبط شده است.
گفتنی است که زینب جلالیان طی سال ۹۷ در اعتراض به فشارهای وارد شده از سوی مأموران امنیتی دست به اعتصاب غذا زده اما مأموران امنیتی با اقداماتی مانع از انتشار این خبر در خارج از زندان شدند.
زینب جلالیان زندانی سیاسی، در اسفندماه سال ۸۶ به اتهام عضویت در پژاک بازداشت و توسط نیروهای اداره اطلاعات کرمانشاه مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفت. وی در شعبه یک دادگاه انقلاب کرمانشاه به اتهام «اقدام مسلحانه علیه جمهوری اسلامی ایران» و «عضویت در پژاک» به اعدام محکوم شد. مسئولین وزارت اطلاعات به وی اعلام کرده که دستور اجرای حکم اعدام وی صادرشده و تنها با انجام مصاحبه تلویزیونی است که اجرای حکم متوقف خواهد شد. حکم اعدام این زندانی سیاسی در آبان ماه سال ۹۰ به حبس ابد تبدیل شد. در آذرماه سال ۹۳ این زندانی سیاسی به زندان خوی منتقل شد.
