کشاورزان ایرانی نسلی در حال انقراض/ما زمانی در صنایع کشاورزی پیشگام منطقه بودیم

آزاد عمرانی،‌کارآفرین حوزه کشاورزی با اظهار اینکه، صنایع کشاورزی ما بسیار وابسته است، گفت: ما قبلاً جزو معدود کشورهای منطقه بودیم که ماشین‌آلات صادر می‌کردیم؛ اغلب این صنایع در ترکیه تنها ۳۰ سال سابقه دارد؛ درحالی‌که ماشین‌سازی‌ها و تراکتورسازی ما قدمت زیادتری دارند؛ ما زمانی در صنایع پایه و زیربنایی کشاورزی پیشگام منطقه بودیم.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از تسنیم، روز گذشته، آزاد عمرانی،‌ کارآفرین حوزه کشاورزی، با تأیید اینکه، میانگین سن کشاورزان ما ۵۳ سال شده است، گفت: با سیاست های غلط دولت، نسل کشاورزان ایرانی در حال انقراض است.

وی افزود: ارتقاء شناخت غربی‌ها و مدیریت ارتباطات فرامرزی، گلوگاه خودکفایی کشور است. اگر من با یک شرکت پیشتاز صنعت کشاورزی دنیا ارتباط تجاری دارم، سابقه فرهنگی، علمی و اقلیمی کشورم پشت این ارتباط نهفته است، آنگاه قادر خواهم بود با مدیریت تعاملات تجاری و با مشارکت آنها در یک بازه زمانی ۳ تا ۵ ساله تکنولوژی آنها را با واقعیت‌های کشاورزی کشورم سازگار کنم و فناوری جدیدی را توسعه دهم که با نوع وارداتی‌اش متفاوت خواهد بود. فناوری «ایرانیزه» شده شامل فناوری مدرن با رویکردهای اقتضائات فنی و کشاورزی ایران است. این یعنی حرکت در مرز فناوری و خلق فرصت‌های جدید.

اما متاسفانه شاهدیم، حتی شرکتهای دولتی هم عموماً به سمت خودکفایی و خوداتکایی پایدار حرکت نکرده‌اند؛ شرکتهای شبه‌دولتی، محصولات را فقط برای مصرف وارد می‌کنند؛ هیچکدام بستری فراهم نکردند که محصول وارداتی را ایرانیزه کنیم.

مدام هم نمایش می‌دهیم و مراسم اجرا می‌کنیم. کار از همایش و سمینار گذشته. خروجی این‌همه کنگره و سمینار چه بوده؟ اگر دیر بجنبیم شرایط غیرقابل جبران خواهد شد. میانگین سن کشاورزان در کشور بالای ۵۰ سال است و جوانان رغبتی به کشاورزی ندارند؛ نسلی از کشاورزان ما هستند که دارند از بین می‌روند و دانش کاربردی خود را که سینه‌به‌سینه از اجدادشان به ارث رسیده را با خود خواهند برد.

آزاد عمرانی،‌ نیز گفت: واقعیت این است که در بسیاری از مناطق روستاها تبدیل به مناطق توریستی شده و اراضی کشاورزی به تفرجگاه اقشار پردرآمد تبدیل می‌شود؛ وضعیت کشاورزی ما علی‌رغم فرصتهای پیش رو و مزیتهای صادراتی مطلوب نیست. ولی در کشوری که کشاورزی در اولویت است اوضاع متفاوت است. در کشور بسیاری از اهمیت حوزه کشاورزی صحبت می‌کنند، ولی این اولویت در عمل لمس نمی‌شود. چرا؟ چون اگر کشاورز و کشاورزی اولویت کشور باشد، یک گندم‌کار برای اینکه پول محصولش را بگیرد این همه دردسر و بروکراسی ندارد؛ یک باغدار پرتقال که محصولش زیر برف مانده و دخل و تصرفی در این حادثه نداشته، برای اینکه بتواند ضررش را بگیرد نباید این‌قدر التماس کند.

وی اضافه کرد: اصلاً؛ من شخصاً وزرای کشاورزی بسیاری از کشورها و معاونین آنها را برای حل مسائل بسیار جزئی‌تر ملاقات کرده‌ام؛ ولی در کشور خودمان زیر پرچم دو تشکل مهم اتاق بازرگانی ایران یعنی «اتحادیه ملی محصولات کشاورزی» و «انجمن ارگانیک ایران» چندین بار تلاش کردیم که با وزیر دیدار کنیم و برای مشکلات کشاورزی کشور تدبیری بیندیشیم، ولی موفق نشدیم.

Related posts

Leave a Reply

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.